تل ضحاک فسا

محوطه تل ضحاک که در حدود یک کیلومتری جنوب شهر امروزی فسا قرار دارد، مهمترین محوطة باستانی این شهرستان است. تل ضحاک که محل شهر قدیم فسا نیز است، در سال 1310 خورشیدی و با شمارة 15 به ثبت ملی رسید. خندقی با وسعت 750 در 660  متر و با عمق حدود 6 متر و عرض متفاوت که به طور متوسط30 متر است، تپة مرکزی (تل ضحاک) و برخی دیگر از تپه های کوچک و بزرگ این محوطه را محصور کرده است. پژوهش های باستان شناسی که تا کنون در این محل انجام شده، نشان دهنده این است که این محوطه از هزاره چهارم پیش از میلاد دارای سکنه بوده است. مدارک و شواهد مهم باستانی به دست آمده از این محوطه، که مربوط به دوران ایلامی، هخامنشی، سلوکی، اشکانی و ساسانی است، نشان می دهد که در تمام دوران تاریخی این مکان محل استقرار و سکونت بوده است. با ورود اسلام به ایران و فتح شهر فسا، این شهر هم چنان آبادان و داری اهمیت بود تا جایی که در قرن چهارم هجری به یکی از بزرگترین شهرهای ولایت فارس تبدیل شد و در حدی بود که با شیراز برابری می کرد. توصیفات این شهر، در سده های نخستین اسلامی، در آثار جغرافی نگاران و کم و بیش مورّخان آن دوره آمده است.

https://sanayedastikeshvar.blogspot.com/2021/01/blog-post_3.html